Linux - Jak zagnieździć komendy w innej komendzie terminala

Ten artykuł poświęcony zostanie zagadnieniu zagnieżdżania komend na systemach Linux. Przy okazji dotkniemy również tematu używania polecenia date i formatowania jego wyników, oraz pokażemy jak periodycznie wykonywać kolejne kopie zapasowe wskazanego pliku.

O co chodzi w zagnieżdżaniu poleceń?

Przejdźmy od razu do meritum. Zagnieżdżanie komend polega na użyciu rezultatu jednej komendy, wewnątrz wywołania drugiej, również jako jednego z wielu fragmentów. Na pewno nie brzmi to zrozumiale, ale przykład, który przytoczę za moment, na pewno wyklaruje sprawę. Nim jednak to nastąpi, należy wspomnieć o bardzo ważnej rzeczy, jaką jej sposób użycia zagnieżdżeń. Otóż zagnieżdżenie umieszcza się wewnątrz znaków ``, które nie są apostrofami! Znak ` dostępny jest na tym samym przycisku co tylda/falka ~. Dobrze, teraz możemy przejść do przykładu.
Polecenie whoami zwraca nam nazwę zalogowanego użytkownika: Wykorzystajmy to w następujący sposób: przejdziemy do głównego katalogu systemu, a następnie przejdziemy do katalogu naszego użytkownika, używając zagnieżdżonego polecenia whoami. Jak widać wykorzystaliśmy to co zwróciło polecenie whoami jako fragment wywołania polecenia cd. Oto czym jest zagnieżdżanie, które tak ciężko opisać słowami, ale i którego prostotę obnaża dowolny przykład.

Jak wykorzystać zagnieżdżanie?

Myślę, że nietrudno się domyślić, że zagnieżdżanie jest bardzo wygodną i często używaną opcją podczas pracy z terminalem. Ja chciałbym pokazać przykład, który uważam za ciekawy a przy tym praktyczny. Wyobraźmy sobie, że pracujemy nad jakimś plikiem tekstowym o nazwie dokument.txt i jest on dla nas na tyle ważny, że chcielibyśmy co jakiś zdefiniowany czas robić jego kopię zapasową, ale w taki sposób, by poprzednie kopie również się zachowały na wypadek konieczności powrotu do którejś z nich (czyli interesuje nas taki wyciosany krzemieniem system kontroli wersji). Oczywiście jesteśmy zbyt leniwi, żeby robić to ręcznie, a właściwie nie po to mamy komputer, żebyśmy musieli robić to ręcznie. Zatem do 60 sekund kopiujmy edytowany plik do innej lokacji, do jego nazwy dołączając datę i czas wykonania kopii.

Pomocne nam będzie polecenie date. Zobaczmy co zwraca:

Widać, że zwraca wszystko, co nam potrzebne, a nawet więcej, dlatego zdefiniujmy format, jaki chcemy uzyskać i wykorzystać w nazwie pliku kopii. Znacznie lepiej. Mamy już wszystko, co nam potrzeba do wykonania zamierzonego zadania. Stwórzmy więc skrypt o nazwie backup.sh i zawartości: Skrypt jest bardzo prosty. Użyta zmienna $1 będzie pierwszym parametrem wywołania naszego skryptu, czyli nazwą pliku, którego kopię chcemy wykonać. Jak widać do nazwy pliku dokleimy datę uzyskaną za pomocą zagnieżdżenia polecenia date. Pamiętajmy o podaniu poprawnej ścieżki do katalogu, w którym chcemy trzymać kopie zapasowe!

Skoro mamy gotowy skrypt, sprawdźmy jak działa:

Jak widać, skrypt zadziałał zgodnie z naszym oczekiwaniem.

Jak zapętlić wykonywanie kopii?

Jakiś czas temu pisałem na temat polecenia watch, które umożliwia wykonywanie programów i skryptów co pewien, zdefiniowany czas (Linux watch). Nada się ono tutaj idealnie. Wydajmy więc polecenie, by móc cieszyć się automatycznie wykonywanymi kopiami zapasowymi co 60 sekund.